Oto ważny dla każdego dzieciaka

KODEKS GRZECZNEGO PRZEDSZKOLAKA

 

Wszystkie umowy zapamiętamy, a na potwierdzenie odcisk palca damy. 

 

Przedszkolaki dobrze wychowane znają słowa zaczarowane.

Znam magiczne słowa i je stosuję: „Przepraszam”, „Proszę”, „Dziękuję”.

Mówię „Przepraszam”, gdy przejść nie mogę i wtedy każdy chętnie ustępuje mi drogę.

Mam odwagę przyznać się do winy i powiedzieć „Przepraszam” na przeprosiny.

Gdy mnie ktoś częstuje, to mówię „Dziękuję”.

Podaję coś komuś, rękę z darem unoszę i mówię grzecznie „Weź. Proszę”.

Mówię „Dzień dobry” na powitanie, a „Do widzenia” na pożegnanie.

Gdy muszę dorosłym w rozmowie przeszkodzić mówię: „Przepraszam. Czy mogę coś powiedzieć?”.

 

To naprawdę świetna sprawa – zgodna, wesoła zabawa

Słowami „Czy mogę?” umiem o zabawkę poprosić i do zabawy z kolegami grzecznie się wprosić.

Szanuję pracę innych i swoją, bo w pracy wszyscy się dwoją i troją.

Mówię zawsze prawdę, nie okłamuję, a danego słowa i tajemnicy dotrzymuję.

Pocieszam, gdy komuś jest smutno, bo mi tak samo może być jutro.

Reguły zabaw i gier przestrzegam, umowy szanuję i wszyscy mnie lubią, bo nigdy nie oszukuję.

Zgodnie i cicho bawię się z kolegami i chętnie dzielę się swoimi zabawkami.

Szanuję własność wspólną, cudzą i swoją i chcę, aby szanowano zabawkę moją.

Mówię spokojnym głosem i nie lubię żyć z hałasem.

Na swoją kolej cierpliwie czekam i z odpowiedzią nie zwlekam.

 

Dbają przedszkolaki, żeby w sali ład i porządek był nie byle jaki.

Wiem, jak kulturalnie jeść posiłek i mogę nie rozmawiać wtedy przez chwilę.

Dbam o ład i porządek na sali i wiem, gdzie jest półka auta czy lali.

Spokojnie poruszam się po sali, nie nadepnę kolegi, misia czy lali.

Trzymam ostrzem w dół nożyczki, gdy idę do stolika, pędzlem też nie wymachuję, nóżkami nie fikam.

Lubię, gdy ład wokół mnie panuje i sam też pięknie się prezentuję.

 

Przedszkolak przewiduje i bezpiecznie się czuje!

Żyję z przyrodą w zgodzie, bo zależy mi na przyrodzie.

Wiem, czego dotykać nie należy, bo bardzo na zdrowiu mi zależy.

Jak bezpiecznie bawić się na podwórku pamiętamy i bawimy się zgodnie z naszymi umowami.

Na podwórku omijamy murki, bo nie chcemy mieć nigdzie dziurki.

 

Pilnujemy się pani, jak drugiej mamy, a idąc do domu o pożegnaniu się pamiętamy